معنی کلام گاه - جستجوی لغت در جدول جو

فرهنگ گویش مازندرانی

(غُ)

حاکم سند که با دادن باج ولایت را از شر ’شاه درانی’ رهایی بخشید. رجوع به مجمل التواریخ گلستانه ص 77 شود

(سَ مَ)

محل امن. مأمن. (فرهنگ فارسی معین) :
دید خود رادر آن سلامتگاه
کاولش دیو برده بود ز راه.
نظامی

(مَ مَ)

جای سرزنش. محل عتاب. ملامت زار:
سوی بازار دین چو جستی راه
رستی ار جستی از ملامت گاه.
سنائی (حدیقهالحقیقه چ مدرس رضوی ص 306).
و رجوع به ملامت زار شود

(کَلْ لَ / لِ گِ)

دهی از دهستان گرم است که در بخش ترک شهرستان میانه واقع است و 265 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

(کُ)

چراگاه دواب: و چهارصد گزی زمین... و به عهد ملک سعید اردشیر کنامگاه اسبان تازی او بود. (تاریخ طبرستان)

محل امن مامن

سرزنشگاه آوینشگاه محل ملامت جای سرزنش: (سوی بازار دین چو جستی راه رستی ار جستی از ملامت گاه) (حدیقه. مد. 306)

از توابع سه هزار تنکابن

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما